Nieuwe filmers-cafés in 2017 - SoloS - Clubzaal Verkadefabriek - 19 april 2017 + 17 mei + 14 juni + 19 juli
Nieuwe filmers-cafés in 2017 - SoloS - Clubzaal Verkadefabriek - 19 april 2017
+ 17 mei + 14/6 + 19/7
= 19 april - Het eerste Nieuwe filmers-café van 2017, weer georganiseerd door SoloS (Marcus Peters, Marjoes Corsten), Monique Wijdeven (cultureel ondernemer) en presentator Coen Haver van Kupenda-films. dj Losse Veter.
- Interview met Ilona van Heeckeren, filmprogammeur van de Verkadefabriek. Zij wilde wel een art house maar de main stream kreeg de overhand want die moet het geld binnen brengen. Het grote publiekssucces Intouchiables trok 40-45.000 bezoekers en bracht in totaal 135.000 euro op. Het aantal bezoekers per titel neemt af maar er draaien wel meer ftitels. Het aantal bezoekers blijft daardoor gelijk op 120.000. De Vf is een van de grootste filmtheaters, door de digitalisering is het nog makkelijker kleine films binnen te halen. De filmmakers zien vaak te weinig films, ze moeten meer in doelgroepen denken. Per jaar komen er in Nederland zo'n 150 nieuwe films, die per eigen netwerk aanbieden geeft ze de meeste kans.
- (Rudy Brekelemans hield een korte pitch over zijn nieuwe film die 15 juni in première gaat.)
- interview met Dwight Fagbamila over zijn film Babatunde, drie werelden van reïncarnatie. En over zijn nieuwe film Ibinu die gaat over het terug gaan naar de wereld van de vader, een vervloekt meisje en mystiek. De film is gekozen voor One Night Stand en zal op tv vertoond worden.
En een interview met Sebastiaan Leeman, dramaturg bij de tv. Een dramaturg let bij voorbeeld op wijzigingen in de karakters van de personages. Een film moet de aandacht vast zien te houden.
- Coen Haver webserie: aflevering over Pedro Aldomovar en de vrouwen in zijn films, o.a. Habla con ella. Het zijn vaak complexe types, die net als het land Spanje (na Franco) op zoek zijn naar een nieuwe identiteit.
- interview met Judith Vink van het Theater aan de Parade, een professioneel zakelijk netwerker.
= 17 mei - Tweede aflevering van dit jaar. Met presentator en interviewer Meike van Zandvoort.
met o.a.
- Geoffrey Thompson acteur actie Film CIBLE en de regisseur ervan Danny Leysner.
- Erik van ‘t Wout, regisseur, van Verborgen gebreken, de Hoofdprijs, Baantjer, Dokter Deen e.v.a. En docent Acteren voor de camera, theateropleiding De Trap Amsterdam.
- Coen Haver was naar "Cannes" maar vertoond werd zijn vidie op Paul Verhoeven, o.a de film Elle.
- Erik van Osch vertelde over zijn nieuwe documentaire Mother of Beauty.
- interview met Casper Eskes van Umami Media, jong productiebedrijf 'met een eigen(wijze) wijze van produceren'. En met San Fu Maltha van Fu Works Productions BV, producent van films als Zwartboek, Alberta, Oorlogswinter, Een echte Vermeer, Tirza e.v.a.
= 14/6 presentator Hugo Emmerzael. Hij is filmrecensent en filmjournalist bij de Filmkrant, en hij is filmprogrammeur.
met o.a.
- Estrella Dewi de Graaf studeerde aan de HKU af op de afdeling illustratie. Zij verzorgde als designer de set en de kleding van Dimensions of none, de winnaar van vorig jaar (zie bij 19/7). Ze wil een film zo krachtig als mogelijk over laten komen.
Als kind wilde ze al 'werelden' maken.
Filmpionier Méliès was een van de gronleggers van het decorgebruik, als voorbeeld werd een fragment van Le voyage dans la lune vertoond, naar De reis naar de maan ... van Jules Verne. De magisch-realistische sfeer heeft haar voorkeur. Ze werkte mee aan Onderbeds, een film over de wereld van de verbeelding van een kind. Een productie-designer moet mee een film aansturen maar ook goed op het budget letten.
- Romke Faber, production designer van de films 'Kill Switch', hij houdt zich bezig met het ontwerpen en bouwen van (digitale) werelden. Hij studeerde in 2007 af aan de Filmacademie. Hij vertelde over story-telling dat al vanaf het gbegin der tijden bestaat, een verteller geeft eigenlijk zijn visie op de wereld. Hij liet een een lineair schema zien van het script naar het eind product van een film. Je doet een voorstel over het vertellen in VR van het verhaal en wordt zo een onderdeel van de film. Kill Swich speelt in Amsterdam in 2054 dat verdeeld is in zones. Hij haaft zijn ontwerp over die zones gelegd en effecten bedacht.
- Tim Smit is de regisseur/visual director van SF-film 'Kill Switch', In 2009 had hij op youtube een filmhit 'What's in the box', Hij studeerde natuurkunde in Nijmegen. Voor Kill Switch heeft hij de effecten thuis ontworpen en gemaakt. Het is geen kant-en-klaar liefdesverhaal want hij wilde een aantal dingen echt anders. Ook zijn volgende film wordt een sci-fi film.
- Aydin Dehzad (Iran, 33), producent bij Kaliber film, studeerde bedrijfseconomie en ging daarna bij de film. De docu Secret Defense is door NPO uitgezonden, zie evt uitzending gemist, en die kreeg een Oscar-nominatie. Een ander voorbeeld is Monkey Boy. Een producent moet de film verkopen, een regisseur maakt hem. En de producent zorgt voor het geld om de film te maken en heeft dus het meeste te zeggen.
- In de column werd aandacht besteed aan de vrouw in de filmwereld. De film Daughters of the dust is 25 jaar oud en nu gerestaureerd. Hij speelt in 1902 op een Amerikaans eiland en de slavernij is eigenlijk voorbij. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van een ongeboren meisje, non-lineair maar associatief. Het was een inspiratiebron voor Beyoncé.
Ook werd genoemd een filmpje uit 1896 van Aline Blanchet, in de beginjaren van de film waren er heel veel vrouwelijke medewerkers, dat wordt nu vaak vergeten. 'Wonderwoman'werd als actueel voorbeeld genoemd.
= 19/7 met speciale aandacht voor de muziek in de film. presentator Hugo Emmerzael. Hij is filmrecensent en filmjournalist bij de Filmkrant, en hij is filmprogrammeur.
met o.a.
- Indra van 't Hooft was winnaar in 2016. Haar film Dimensions of none werd vertoond. Haar tip voor de deelnemers dit jaar: Hou het simpel, ook al deed ze dat zelf ook niet altijd, iedereen zei dat niet kon wat ze wou, maar het was toch gelukt. En ga nooit in een zwembad een film opnemen als je niet wil dat je geluidsman gek wordt. De acteur in Dimensions of none die twee dagen op tafel moest liggen was na floop helemaal fysiek kapot. Hou het simpel.
Haar vader maakte op zolder stopmotion-films op super8, ze mocht alleen maar kijken. Ze wil graag verder met het maken van films en daarmee de kost verdienen.
- Ruut van der Beele was wegens persoonlijke omstandigheden afwezig maar de film Spider (van Qoob) die hij liet vertonen als voorbeeld van een oneweekfilm riep in de zaal heftige schrikreacties op.
- Marjoes Corsten van Solos gaf een toelichting op de voorwaarden voor deelname aan het NFF.
- dj Losse veter vertelde kort iets over haar favoriete filmmuziek.
- Onegg bestaat uit de eeneiige tweeling Marysia en Ewa Saras, rep. toetsenist en beatmaker, die live muziek spelen op synthezisers. Ze hebben de muziek gespeeld bij de film De lengte van de liefde, een docu van Anna Peeters. De feedback van de regisseuse was soms erg wazig! Ze hebben nu een muziekstuk gemaakt waar een film bij gemaakt wordt maar het wordt geen videoclip.
Voor de vpro hebben ze muziek gemaakt bij verhalende podcasts: Sterk water, een serie vertellingen over Terschelling.
- Djurre de Haan maakt muziek voor films, composities en hij is uitvoerend musicus. Hij probeert de ideeën van de regisseur te vertalen, maar hoe kan het dat een regisseur zegt dat hij de sex miste? Zijn album heet Akward I. Vier van zijn liedjes zijn in een film gebruikt. Hij maakte ook de muziek voor De ontmaagding van Eva van End. Andere films waren Monk, en Van God los.
Een regisseur liet hem een film zien die al af was met muziek maar de regisseur wilde andere en zei alleen: dat dus niet.
Bij elke muziek die hij inlevert is hij bloednerveus, vinden ze het goed? Achteraf vindt hij dat zelf niet altijd.
- Sacha Gertsik studeerde aan de HKU maar wist na de opleiding niet hoe ze de film op de markt moest brengen. Ze richtte met anderen De Ontmoeting (web) op, een organisatie voor jonge filmers. Die probeert ze met de filmindustrie in contact te brengen. Zelf moeten ze 5000 euro in brengen en dat doet de industrie of tv dan ook. Per lichting kunnen 5 films gemaakt worden van maximaal 6 minuten, langer kan een voorfilm in de bioscoop niet zijn.
[in een van de films van De Ontmoeting herkennen we een model van Jong Actief]
Maak wat je zelf wil, luister naar niemand maar doe wel iets met goede adviezen die je hoort.
- Hugo Emmerzael sprak zijn column, nu over het maken van documentaires. Hij vertoonde een fragment van de docu Ghost Town to Havana, over kinderen die honkbal willen spelen. Hij ontmoette de regisseur op een festival. Die kende de regels wel voor een goede docu maar slaat die allemaal in de wind, gaf geld voor de reis, want het verhaal moest verteld worden. Een andere maker deed dat juist niet. Een documentaire is geen genre maar de kijk van een maker op de wereld, hij of zij moet zelf de regels maken of niet, dan komt er een goede film uit.
het One Week Film project 2017 is van 14 t/m 18 augustus en het feestelijke Film Festival met prijsuitreiking op 8 sept. Er heeft zich nu ook een team ingeschreven voor het maken van een documentaire.
info www.nieuwefilmers.nl en www.solos.nu.
zie ook het fotoverslag van het 4e filmerscafé van 2015, van de filmerscafés van 2016,
en ook het OWF-project in augustus 2015 en van 2016.
©2017 Gerard Monté
Brief van de organisatoren van het NFF:
Beste nieuwe filmmakers,
Hierbij schrijven we jullie aan om jouw/jullie naam onder de hiernaast hangende brief te zetten. Die we daarna willen toesturen, niet alleen naar het Filmfonds, maar ook naar de Raad voor Cultuur, OCW en diverse politieke partijen. Belamgrijk voor Iedere nieuwe filmmaker, schrijver, regisseur, producent, acteur, cameraman, art direction, kleding, haar/make-up, etc.
Check de uitleg hieronder:
Op dit moment gaat het niet goed met het aandeel van de Nederlandse film. Daarnaast heeft het Filmfonds in haar plannen aangekondigd om meer geld aan minder films te geven. Dit betekent dat er minder films gemaakt kunnen worden in de toekomst en dat die van een dusdanig budget zullen zijn dat nieuwe filmmakers daar nog minder toegang toe zullen krijgen dan hiervoor. Natuurlijk zijn er binnen het Filmfonds mogelijkheden tot zogenaamde lowbudget film aanvragen, maar daarbij speelt het genre van de film een hele duidelijke rol. Tevens is duidelijk dat het Filmfonds een inhoudelijke stempel wil zetten op deze films. Daarnaast blijkt datwildcardsvoornamelijk gegeven worden aan mensen die afgestudeerd zijn aan de Filmacademie. Ook is de lowbudget film al vanaf het begin van de totstandkoming van de zogenaamde Film Production Incentive uitgesloten, omdat films onder 1 miljoen niet mee mogen doen. Ondanks het feit dat er in de afgelopen 3 jaar meer dan 18,8 miljoen is overgebleven uit deze regeling is het Filmfonds op dit moment nog steeds van mening dat deze lowbudget films niet toegelaten moeten worden, omdat
1. de regeling niet bedoeld zou zijn voor Nederlandse films, maar juist om buitenlandse films naar Nederland te krijgen. Overigens is dit niet juist, omdat de regeling tot stand is gekomen als gevolg van het creëren van een gelijk speelveld voor de Nederlandse filmbranche (regelingen in Engeland en in België kennen bijv. geen minimum). Daarnaast blijken juist de meeste aangeboden coproductie projecten vanuit het buitenland onder een miljoen te zijn waardoor de Nederlandse filmbranche hier helaas niet aan kan meedoen.
2. het te lage aandeel van de Nederlandse film zou veroorzaakt zijn door teveel aan Nederlandse films. Het toelaten van de lowbudget films zou tot een toevloed van films leiden en daarmee teveel werkdruk veroorzaken voor het Fonds zelf die nadelig uitpakken voor het aandeel van de Nederlandse film. Ten aanzien van het aandeel van de Nederlandse film is er geen enkele relatie te trekken tussen de hoeveelheid Nederlandse films en het marktaandeel. Daarnaast zijn de hoeveelheid buitenlandse films nu juist enorm gestegen de afgelopen tijd. Gezien de hoeveelheid extra mensen die zijn aangetrokken om deze regeling uit te voeren kan extra werk geen criterium zijn om lowbudget films niet toe te laten.
3. Lowbudget films, zeker binnen de nieuwe strategie van het Fonds om minder films te maken met hoge budgetten zijn essentieel voor nieuwe filmmakers. Je moet tenslotte eerst films maken om je te kunnen bewijzen en daarnaast leer je pas echt goed film maken door ze te maken. In het buitenland laten de diverse low en micro budgets projecten zien dat er een enorme bedrijvigheid ontstaat met nieuwe initiatieven die ook tot innovatie leiden, tot nieuwe filmmakers en tot samenwerkingsverbanden met de rest van de digitale industrie.
Daarom willen wij de directeur van het Filmfonds verzoeken om:
De Production Incentive open te stellen voor films met een budget van onder 1 miljoen euro.
1. Het gekozen beleid voor meer geld naar minder films aan te passen op een dusdanige manier dat nieuwe filmmakers kansen krijgen om ervaring op te doen in het maken van speelfilms.
2. Het aantal lowbudget films dat door het Filmfonds gesteund worden te verhogen naar minimaal 6.
3. Om te komen met een beleid waarin niet korte film wordt gezien naar een opstap naar dure budget film, maar het maken van lowbudget films.
Deze brief met de drie verzoeken is met een aantal handtekeningen verzonden naar het Filfonds en een aantal andere ter zake doende adressen.