Gerard Monté

Afscheid van Peter van  Helden als dominee van de Grote Kerk - 30 oktober 2016

In de dienst in de Grote Kerk aan het Kerkpleintje werd afscheid genomen van ds Peter van Helden die met emeritaat gaat.
Aanwezig waren familieleden, zijn (oud-)collega's uit Den Bosch, maar ook uit Friesland en Rotterdam, (oud-)organisten, (oud-)kosters, de kerkeraad, vertegenwoordigers van een groot aantal maatschappelijk organisaties in Den Bosch waarvoor hij veel stimulerend en organiserend werk gedaan heeft. Voor zijn verdiensten kreeg hij door de burgemeester een koninklijke onderscheiding (Lid in de Orde van Oranje Nassau) opgespeld. Op deze complete verrassing reageerde hij emotioneel. De burgemeester: "Meestal zeg ik bij dames nu mag er gezoend worden maar nu zeg ik dat er gehuild mag worden". Hij prees de decorandus omdat die zich zo ingezet heeft voor de "dialoog" en voor de kwetsbare mensen, ook in Den Bosch. Hij noemde onder andere zijn werk voor Stichting Jong Actief, PUB (Pastoraal Uitzendbureau), het Inloopschip, De Wijkplaats (pastoraal buurtwerk Boschveld), Platform Religie en Levensbeschouwing, Stichting Exodus (opvang en begeleiding voor (ex-)gedetineerden en hun familieleden), voor kunstenaars, de Zelfkrant en Hart van de Stad, de Winterinloop voor dak- en thuislozen. Ook zijn werk voor de 4 mei-herdenkingen werd gememoreerd.
Ouderling van dienst was Rob Augusteijn. De viering werd geleid door Peter van Helden zelf en ds Erica Scheenstra, die nu de enige predikant in dienst is, maar de commissie van beroeping is actief aan het werven. Erica Scheenstra vroeg Peter in het midden te gaan staan (om iets te doen wat ze eigenlijk helemaal niet wilde) om hem "los te maken" van zijn predikantenopdracht in de Grote Kerk.
In zijn preek gaf hij zijn geloofservaring in de loop der jaren mee, hij ontdekte dat hij niet alleen een bron had (oa de bijbel) maar ook een bron voor anderen geworden is. Peter van Helden vertelde ook dat hij indertijd tegen de kernwapens streed (en die zijn er nog steeds), voor de acceptatie van homo's was (en dat is nog steeds actueel), en dat de bijbel voor hem een boek met een blijde boodschap is. Hij heeft er ook voor gezorgd dat kinderen aan de vieringen mee mochten doen. Maar zoals altijd was er ook een nevendienst waar de jeugd deze keer naar toe mocht "zonder moeilijke vragen te beantwoorden en de volwassenen aan het lachen te brengen". De kinderen maakten in de nevendienst deze keer boekenleggers (met goede wensen) omdat hij zoveel boeken heeft. De echtgenote van Peter, Toos, las de kinderen een verhaal voor van Frederick en de kleuren. Kleuren speelden ook een rol in haar toespraak over de plaatsen waar zij en Peter elkaar hebben leren kennen en waar ze gewerkt hebben. De bloemen in de kerk hadden ook toepasselijke kleuren.
Kerkleden hebben de gedichten van Peter uitgegeven in de bundel Ik geloof - Ik heb je lief (gedichten, gebeden, gedachten), voorzien van afbeeldingen die inspiratiebronnen waren. Hij kreeg het eerste exemplaar uitgereikt. Een van de inspiratiebronnen was het werk van Anke Roder die nu in Groningen woont, zij schilderde een jaar lang Groningse luchten.
Het vocaal ensemble uit Rosmalen zong een aantal liederen. Wilke Havinga speelde op het grote orgel. Een andere verrassing voor Peter was dat een van zijn gedichten, De Tuin, een credo, op muziek gezet was door vaste organist Jamie de Goei, het lied werd door iedereen meegezongen. Peter: ïk kon het ook helemaal meezingen".
©2016 Gerard Monté