FOTONIEUWS

Literaire manifestatie van De Brabantse lezer- Bestuurscentrum & ThadP - 17 maart 2017
met Hagar Peeters - Stefan Hertmans - Maartje Wortel - Paulien Cornelisse - Emilie Bastens

001/111 

   

De 21e aflevering van deze bijeenkomst georganiseerd door de stichting De Brabantse lezer m/v
met de auteurs Hagar Peeters, Stefan Hertmans en Maartje Wortel, de presentator was Paulien Cornelisse

Emilie Bastens  speelde op haar harp enkele stukken, het eerste klassiek, van Claude Debussy - Première Arabesque, voor het tweede, harp-bewerkingen van nummers van Bon Iver, maakte ze de harp "elektrisch" dwz dat elke snaar via een microfoonelement versterkt werd. Ze maakte gebruik van een loopstation om via korte ter plekke gemaakte opnames met zichzelf mee te kunnen spelen. (info website of harpduo DuoDyade)

Voorafgaand het hoofdprogramma was er een ontvangst van de schrijvers door het gemeentebestuur en de organisatie. ook een aantal Bossche schrijvers waren aanwezig net als de winnende leesclub.
Na afloop van het hoofdprogramma was er de informele bijeenkomst in de spiegelfoyer op de eerste verdieping van het Theater aan de Parade met signeersessies.

Schrijfster, cabaretière en columniste Paulien Cornelisse presenteerde de avond met relativerende humor. Zij schreef oa Taal is zeg maar echt mijn ding, En dan nog iets, en De verwarde cavia. Op de laatste titel varieerde ze met Karel ende cavia, en Max Cavia. Ze vermeldde dat de avond georganiseerd wordt door stg. De Brabantse lezer m/v "ja want in Brabant zijn ook lezers" en dat het thema van de boekenweek Verboden vruchten is "hier in het decor tot uiting gebracht door een schaal fruit". Ze vroeg aan het publiek wat men vroeger stiekem gelezen had. Een man antwoordde het verhaal van de appel. "Heeft u stiekem de bijbel gelezen, zat u op een openbare school?"

Hagar Peeters beet de spits af. Zij las eerst een gedicht over een droom over haar ouders voor "aan hun geluk te zien kon ik nog niet geboren zijn". En daarna een eerste zin uit haar roman, een zin van een bladzijde lang. Een vraag was of ze wel ooit overwogen heeft het boek uit een hele lange zin te laten bestaan: "Maar dat is het eigenlijk al, alleen met punten er tussen".
Zij debuteerde (in de tijd dat ze nog optrad als rap-dichter) met Genoeg gedicht over de liefde vandaag, en haar tweede bundel was Koffers zeelucht, daarna verschenen Lopers van licht, en Wasdom. Haar eerste roman Malva gaat over een verzwegen (gehandicapte) dochter van de Chileense dichter Pablo Neruda bij een Nederlandse vrouw. De op 8-jarige leeftijd overleden dochter vertelt het verhaal aan Hagar Peeters vanuit de hemel. Hagar Peeters vertelt in het boek over haar vader die haar in de eerste jaren ook ontkend heeft, maar dat is maar een klein gedeelte in het boek.
Op de vraag of ze Neruda nu een minder leuke dichter vindt zei ze dat ze hem altijd al een beetje vervelende dichter vond en dat maakte het ook gemakkelijker dit verhaal te schrijven. Dat zij dit verhaal over de volksheld Neruda verteld heeft is haar in Chili niet echt in dank afgenomen. De Spaanse vertaling wordt daarom in Columbia uitgegeven.

Stefan Hertmans had 's morgens gehoord dat hij genomineerd was voor de Man Booker International Prize voor het boek Terpetijn en oorlog. Hij relativeerde dat door te wijzen op dat het een short list van 13 boeken is. En je schrijft niet om prijzen te winnen maar omdat je vindt dat het moet gebeuren. Dat boek is gebaseerd op een paar autobiografische schoolschriftjes uit de Eerste Wereldoorlog van zijn grootvader. Hij had nogal wat kritiek op jury's die boeken niet gelezen hebben (Kees v Kooten) en de programma's die nogal vreemd omgaan met de auteurs op televisie.
In zijn nieuwe boek, De bekeerlinge, vertelt hij over het dorp in Frankrijk waar hij een tweede huisje heeft in de Provence. [Paulien Cornelisse informeerde quasi-voorzichtig of er wel eens andere schrijvers mochten wonen om te schrijven] In het dorpje woonde in de middeleeuwen, op amper 150 meter van zijn huisje, een christelijk meisje dat verliefd was op een zoon van een opperrabijn uit een stad in de buurt, Narbonne. Bij intensief onderzoek vond hij ook een document (11e eeuw) met een aanbeveling van een rabijn om haar en haar man te helpen omdat ze op de vlucht waren voor de progroms. Hertmans vergeleek de tijd van toen met de migrantenstromen nu. In een oude synagoge in Rouen vond men 1000-en oude documenten met oa dit verhaal.

Paulien Cornelisse had een literare (geen spelfout) georganiseerd volgens het petje op-petje af systeem. Iedereen moest staan; wie het eerste van de twee mogelijk antwoorden dacht moest de hand opsteken, voor het tweede de hand omlaag.
De lollig bedoelde vragen gingen over een gedicht van Marsman, Arnon Grunberg, over wat Mark Rutte las (Voskuil), regenwulpen, een pseudoniem van Hugo Brandt Corstius, enz.,  De prijs was een "dwarsligger" van De verwarde cavia. Bij de schattingsvraag naar het aantal romans van Herman Brusselmans was medisch specialist Jaap "lamswol" Beutler het dichtst bij het aantal van 48. Vraag naar zijn specialisme. "Internist". Paulien: "Zo zie je maar, dat lijkt anders zo'n zinloze opleiding ... ".

Ook Maartje Wortel las een stuk over haar ouders voor, en over hoe haar moeder haar moeder werd. Maar haar vader had ook belangstelling voor andere vrouwen.
Ze schreef de verhalenbundels Dit is jouw huis, en Er moet iets gebeuren. Haar romans zijn Half mens, en IJstijd.
Maartje citeerde "het antwoord dat alle andere antwoorden overbodig maakt" uit een boek van Clarice Lispector (zie lezerscafé van 2 november) over een lege straat om 10 uur 's avonds.
Paulien en Maartje kennen elkaar van een ontmoeting met de kroonprins en prinses Máxima. Het gesprek ging daarover en minder over literatuur. Maar over wat ze willen zijn in een ander leven. De kroonprins zei op de vraag van Paulien dat hij ook wel piloot is van mensen, maar dat noemen ze dan 'human cargo'.
Maartje heeft een schrijfplek aan het IJ waar ze veel leest en schrijft, zo'n 1000 woorden per dag als ze met een roman bezig is. Maar ze schrapt er ook weer veel.
Goudvissen en beton is een boekje dat een stukje over Tilburg gaat, ze schreef het toen ze daar writer in residence was tijdens het Tilt-festival in 2016. De zeefdrukken zijn gemaakt door kunstenares Janine Hendriks en gedrukt in het Grafisch Atelier in Den Bosch (web).
Inspiratie vindt ze een lastig begrip, want je moet gaan zitten en werken. Een inspiratiebron is het werk van David Lynch. Bij de schrijvers is dat Anton Tsjechov. Ze werkt zonder schema, herschrijft daardoor veel en werkt daardoor lang aan een boek. Over 10 jaar zal ze nog schrijver zijn.

Het decor was weer verzorgd door Bernadette Notten.
zie ook de literaire manifestatie van 2016 en van 2015
(eerdere Literaire manifestaties zijn te zien in Boschtion-foto's in de desbetreffende Boekenweek-maanden van 2014 en daarvoor)
©2017 Gerard Monté