FOTONIEUWS

De Bossche Zomers van de Knillispoort  2020 - 2021

>>Op mobieltje menu omhoog schuiven
en toestel kantelen om de knoppen rechtsonder de foto's te zien<<

-----

2020

zie De Bossche Zomer 2020 - 8 juni 2020 ev - deel 1
voor foto's van
+ 4/7/2020 Knillispoort - Rondom Dieske - Hoe Bosch is Bolduque?
+ 10/7/2020 Knillispoort - Rondom Dieske - Gé van Berkel - Henny Kappen
+ 18/7/2020 Knillispoort - luisterlezing over Beethoven door Cees Hollenberg
+ 24/7/2020 Knillispoort - lezing over de Spaanse griep door Tom Sas

en De Bossche Zomer 2020 - 1 augustus 2020 ev - deel 2
voor foto's van
+ 1/8/2020 Knillispoort Jan de Wit over 400 jaar kranten en '250 jaar' in Den Bosch
+ 6/8/2020 Knillis - documentaire Boer Peer - vertoning + discussie - Knillispoort
+ 8/8/2020 Cees Slegers over de Bossche Revues '35 - '65 - Knillispoort
+ 15/8/2020 Jac. Biemans over August von Bonstetten - Knillispoort - Rondom Dieske
+ 21/8/2020 Toneelgroep ‘Niet bepaald doorsnee’ - theatersport - Knillispoort - Rondom Dieske
+ 29/8/2020 Frank Finkers over het Bossch' dialect - Knillispoort - Rondom Dieske

info knillispoort

©2020 Gerard Monté

-----

2021

+ 2/7/2021 Patrick Timmermans over gezellig Moordbrabant
+ 10/7/2021 optreden van de Brabantse Bob Dylan
+ 17/7/2021 vertelavond met Het lopende vuur en muziek van Los del Bosque
+ 23/7/2021 muziekavond met Marij van Heijster en drie cursisten
+ 31/7/2021 Francien van den Heuvel over wateroverlast in Den Bosch 1740-1995
+ 6/8/2021 het verhaal dat er niet mocht zijn - documentaire over grijs in WOII   (herh 18/9 14 uur)
+ 7/8/2021 Kom op verhaal, een verhalenvoorstelling met Jan Hoek en Rick Schreuder + 8/8 +14/8
+ 14/8/2021 Brigitte de Swart over haar debuutroman 'Omdat de muze'  
+ 20/8/2021 Knillispoort - Rondom Dieske - luisterlezing over Mozart door Cees Hollenberg
+ 28/8/2021 Knillispoort - Rondom Dieske - lezing over de Spaanse griep door Tom Sas

+ 16/10/2021 pastor Bokhoven Xaveer van der Spank 60 jaar priester

----------/

Stichting De Knillispoort brengt deze zomer tweewekelijks een column op haar site van -afwisselend- Frans van Gaal, Hans van Kasteren en Harry van de Berselaar, onder het motto De botheid der nar is de toetssteen der wijzen.
Aan de voet van de fontein met Dieske op het Herman Moerkerkplein zit een nar -met een modern horloge- en in de lepel die in zijn muts steekt de tekst: De nar en de tijd kunnen het opnemen tegen verstand zonder intuïtie.

De eerste column is van Harry van de Berselaar met als titel Niet gepland, over de nieuwbouw van het theater aan de Parade.
De derde is van Hans van Kasteren over een ontmoeting in Italië.

Of er ook weer een Bosch' zomers buitenprogramma Rondom Dieske komt is nog niet zeker. Het weer zal eerst wel beter moeten ...
In ieder geval wordt er al druk gekeken naar de mogelijkheden om op vrijdag of zaterdag activiteiten te plannen.

Op het terrein van de oude waterpoort, de tuin van de regentenkamer van het voormalige GzG, komt een terras van Cé van hotel Central, open vanaf donderdag 20 mei, overdag tot 20 uur, op woensdag t/m zondag.

©2021 Gerard Monté

-----

+ 2/7/2021 lezing door Patrick Timmermans over gezellig Moordbrabant
met muzikale omlijsting door o.m. Charlie Gerritsma.
...

©2021 Gerard Monté

-----



+ 10/7/2021 optreden van de Brabantse Bob Dylan

De Brabantse Bob Dylan dat is Jacques Mees uit Tilburg. Hij zong een aantal minder bekende nummers van Dylan, Jacques is vooral een liefhebber van de vroege periode waarin Dylan zong met eigen gitaarbegeleding. Hij speelde ook enkele country-achtige nummers.
In zijn jeugd wilde hij al gitaar spelen, maakte een plankje met een paar snaren, van mondharmonica is ie niet zo'n liefhebber maar dat hoort er nou eenmaal bij.

©2021 Gerard Monté

-----



+ 17/7 vertelavond met verhalen van Het lopende vuur en muziek van Los del Bosque

De verhalenvertellers van Het lopende vuur brachten elk een verhaal:
Reinou Vogel vertelde over de vergeten Bossche drakenplaag en hoe de draak voor het station kwam te staan.
Mieke Aalderink bracht een spookverhaal over een molenaarsdochter.
Myriam Mare kwam met de vertelling van een visser die een vreemd wezen ving.

De muziek was van Los del Bosque: Harry Boekwijt - gitaar en luit en Irene Koster - zang.
Spaanse liederen en gedichten, oa van Lorca. Ze brachten een gedicht van hem op de muziek gezet van een bekend lied van een grote fan van
Lorca: Leonard Cohen. Ze speelden het lied ook met de oorspronkelijke muziek. Lorca schreef ook gedichten voor Dalí die niet zo gecharmeerd van Lorca was.

Het publiek was enthousiast over de vertellers en de muziek.
Na de pauze mocht Rick Schreuder even een aankondiging doen van de vertelweekenden in de Zusters van Orthenpoort in juli en augustus.
Het decor was een beetje surrealistisch, het water in de Binnendieze stond wat hoger waardoor het wandelplankier ondergelopen was.
Presentator Frans van Gaal kondigde de volgende programma's aan, oa een avond over overstromingen in Den Bosch ...

Op zaterdag 7 augustus  en op zondag 8 augustus 2021 is er om 13 uur een voorstelling in de Knillispoort van Kom op verhaal, een verhalenvoorstelling met de professionele vertellers Jan Hoek en Rick Schreuder.

©2021 Gerard Monté

-----

+ 23/7/2021 muziekavond met Marij van Heijster

met muziekcoach, dirigent, instrumentalist en geluidstechnicus Marij van Heijster en drie van haar cursisten: Marieke Lips, Arno de Hart en Michelle Hendriks.
presentatie/interview Frans van Gaal

Marij van Heijster vertelde dat ze in de Karrenstraat geboren is, haar vader had een aannemersbedrijf. Later verhuisden ze naar meer (speel-)ruimte in een buitenwijk. Maar veel tijd om te spelen had ze niet want van haar werd verwacht dat ze mee zou zorgen voor haar blinde broer, de in Den Bosch niet onbekende musicus Sjef van Rooij. Zo las ze hem 's nachts al zijn boeken en teksten van zijn rechtenstudie voor. Dat weet ze daardoor nu ook allemaal maar dan zonder diploma. Er is veel meer gebeurd in haar leven maar ze zei vrolijk er nu geen last meer van te hebben.
Het mag lijken dat haar liedjes wat somber, zwaar zijn, maar dat vindt ze zelf niet altijd. Je moet je eigen leven leven, dat is haar gelukt, je moet dingen loslaten.
Ze begon met het liedje Huilen, waarin die gevoelens samenkomen.
Voor een concours in 2001 schreef een leraar Nederlands het lied Spiegel van Den Bosch (waarin de Binnendieze centraal staat), haar broer schreef de muziek maar de oorspronkelijk bedoelde artiest moest afzeggen. Dan moest Marij het maar zingen, in twee weken leren. Ze won.
Ze zong ook het lied Zo'n dag, bekend uit het Jeroen Bosch-jaar. Het is geschreven door haar broer met wie ze overigens geen contact meer heeft.
Haar man had een opleiding voor geluidstechnicus gevolgd, als Marij zong regelde hij op deze avond dan ook het geluid. Marij heeft later ook zo'n cursus gevolgd en doet het geluid als de door haar begeleide talenten optreden.
Ze heeft keuzes gemaakt in het leven en daardoor mensen verloren. Maar voor het overlijden van je moeder kun je niet kiezen. Het lied De dag waarop je moeder sterft gaat daar over.
Het lied Inspiratie gaat over 'helderwetendheid', dat je dingen aan voelt komen, zoals kinderen nog veel hebben.
En dat ze het lied Leven zong was na alles wat ze verteld had geen verrassing meer.

Drie van haar pupillen ("discipelen" zei de interviewer) zongen elk ook een lied:  Marieke Lips - Mijn leven is van mij, Arno de Hart - Hoe mooi,
Michelle Hendriks - Brand new me.

We gingen opgewekt naar huis.

©2021 Gerard Monté

-----



+ 31/7/2021 Francien van den Heuvel over wateroverlast in Den Bosch 1740-1995
presentatie/interview Frans van Gaal

Onlangs verdedigde Francien van den Heuvel haar proefschrift ‘’s-Hertogenbosch, eiland in een onmetelijke zee’: Omgangsstrategieën van de stedelijke overheid en de bevolking van ’s-Hertogenbosch met hoog water en overstromingen (1740-1995)’ online aan de Open Universiteit in Heerlen. Daardoor vwerwierf zij de doctorstitel. Zij studeerde, naast haar voltijdsbaan op de afdeling Financiën van de gemeente en haar vrijwilligerswerk o.a bij de EHBO, 11 jaar aan de OU waarvan ze 8 jaar aan haar proefschrift werkte.

In de genoemde period kende Den Bosch en omgeving 87 overstromingen waarvan 16 als ramp aan te merken zijn op basis van 3 criteria.
Den Bosch ligt laag in een rivierengebied met oa de Maas die bij fort Andries vaak "contact" had met de Waal. Als die overliep in de Maas dan overstroomde het land bij Lith en Maren-Kessel, in wintertijden kon kruiend ijs zelfs huizen wegschuiven van de dijken, vandaar dat er vaker hutten van hout gebouwd werden (Wiltse hut) die 's winters afgebroken konden worden.

In de stad ontstond langzamerhand het besef na de zoveelste overstroming dat er strategieën voor hulpverlening en verbetering van het waterbeheer moesten komen, oa een afwateringskanaal in westelijke richting (1685). Er werden zgn. Overlaten aangelegd bij Beers en Baardwijk waar het teveel aan Maaswater het land in gelaten kon worden. Overstromingen waren het gevolg.

In 1740 stond het water zo hoog (4 à 5 voet) dat alleen de Markt en de Hoge Steenweg droog bleven. Ook in de provincies langs de rivieren stond het water hoog in de dorpen. Daar werd een landelijke, bovenregionale hulpactie op gang gebracht waarbij men eten voedsel en kleding kon krijgen en boeren 2 koeien, maar Brabant kreeg niks, was een generaliteitsland, een wingewest.
Maar oa op de zolder van het stadhuis was een noodvoorraad aan graan, eigenlijk voor de winter maar de 9 blokhoofden van de bedeling konden dat nu verdelen.
In de Franse tijd waren er ook overstromingen maar men liet het defensiebelang gaan boven dat van de burgers. De hulp en redding werd veelal aan de mensen zelf overglaten "hadden ze daar maar niet moeten gaan wonen". Bekend is ook de weigering van de bewoner van kasteel Maurick om voetgangers over de enige droge dijk in de Bossche Broek te laten lopen. Zelfs Colijn in de vorige eeuw was niet erg toeschietelijk.

In de Middeleeuwen werd al aan waterbeheer gedaan, in 1331 lieten de hertogen van Brabant al dijken schouwen. Toen ontstonden ook overal de waterschappen.

In 1795, 1799 en 1809 waren er flinke overstromingen, zelfs de begraafplaatsen liepen onder, de doden werden in de stadswallen begraven, de Fransen wierpen hun dode soldaten zelfs in de Binnendieze.

In de 19e eeuw waren er 41 overstromingen wat leidde tot een schaalvergroting in de hulpverlening, zo werden mensen uit de Bommelerwaard in Den Bosch opgevangen.
Landelijk kwam er een wet voor de vrije afvoer van te veel water in de rivieren. Er kwamen veel plannen voor verbetering maar er waren niet eens rivierkaarten, het duurde dus allemaal lang voordat er iets geregeld was. De problemen waren eigenlijk ontstaan door menselijk ingrijpen. Nu moest iedere rivier weer een eigen monding in de zee hebben.

In 1880 werd de stad als polder aangemerkt, dan mocht er een gemaal komen om de stad leeg te pompen bij hoog water. Dat was goedkoper dan een bijdrage aan de kanalisatie van de Maas.

Bij de overstromingen in 1926 en 1929 werd hulp verleend door de Vincentiusvereniging, het Rode kruis en door het leger.
In 1942 hoefden de gedemobileerde soldaten niet naar Duitsland omdat ze nodig waren bij de kanalisatie van de Maas. De Beerse overlaat kon voorgoed worden gesloten.

In 1995 moesten veel inwoners van de Bommelerwaard [o.a Hedel, Ammerzoden] hun woongebieden verlaten. Ten zuiden van Den Bosch liepen de A2 en de Bossche Broek onder.

Naast de ontwikkeling van verbeterstrategieën en hulpverlening was het derde criterium om overstromingen als ramp aan te merken voor Francien van den Heuvel de herinneringscultuur.  Werden er herinneringstekens aangebracht van hoe hoog het water gekomen was? Zoals het teken van 1757 in de sacristie van de Sint-Jan.Of de steen in de Dode Nieuwstraat waarop van verschillende jaren de hoogtes aangegeven zijn. Er werden ook herinneringsmedailles uitgegeven, de opbrengst was voor de slachtoffers. Er werd zelfs een Watersnood-Wilhelmus geschreven en gecomponeerd (onlangs op cd uitgebracht, ze liet een stukje horen).

Ze merkte op dat de overheid nogal eens wat had laten liggen.
Of ze zich nog verder met het onderwerp bezig ging houden? "Nou, vóór 1740 zijn ook veel overstromingen geweest".

Voor het muzikale deel van het programma werd gezorgd door Jan Roosen en Arjen van der Mee.
 
Het boek is in de boekhandel verkrijgbaar.

Voor foto's van hoogwater na 1995 zie evt. ook
Langs de Maas met hoogwater en de Bovenlandse sluis,
en zie evt ook hoogwater in Den Bosch januari 2011 (Boschtion-foto's)
©2021 Gerard Monté

-----
                  

+ 6/8/2021 het verhaal dat er niet mocht zijn - documentaire over grijs in WOII
met René Kok lezing en Hans Kessens film, moderator Frans van Gaal.

Hans Kessens (jr) presenteerde zijn film Het verhaal dat er niet mocht zijn, een documentaire over zijn vader Hans Kessens sr, journalist voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog en over zijn moeder Marijke Odijk.

Vooraf hield oud-leraar geschiedenis (Sint-Janslyceum) René Kok een lezing over "goed-grijs-fout" in de Tweede Wereldoorlog. Hij wilde daarmee -net als de documentaire- een aanzet geven tot genuanceerd denken over dat 'accomoderend gedrag' in de oorlog: je aanpassen aan de realiteit, de omstandigheden van de tijd. Kok citeerde eerst wijlen oud-gedeputeerde mw. Joep Baartmans: "Wie oordeelt, laat staan veroordeelt, zeker met de kennis van nu, doet onrecht aan de complexiteit van toen".
Voor Lou de Jong bestonden -na de oorlog- alleen goeden en boeven. Geen ruimte voor reflectie. Geen aandacht voor Indische gevangenen, Joodse slachtoffers, enz. Pas in de jaren '70 en laterddoor het boek van Chris van der Heijden Grijs verleden (2001) kwam er een mogelijkheid tot nuancering.
Hij gaf vier voorbeelden van bekende Bosschenaren uit die tijd waarbij hij probeerde geen oordeel uit te spreken, maar hij gaf toe dat hem dat niet helemaal lukte.
Rector Bouwens van de r.k. lycea werkte niet mee aan maatregelen van de Duitsers en liet geen nsb-uitingen toe op school.
Een docent Nederlands en aardrijkskunde van het Stedelijk Gymnasium, de nsb-er Herman van Alfen, was een notoir antisemiet die zich op de Markt als zodanig manifesteerde. Hij dwarsboomde de studie van een joodse leerlinge die de oorlog overleefde, slaagde en in Amsterdam ging studeren. Van Alfen werd ontslagen.
Burgemeester F. van Lanschot ging in 1941 met pensioen, misschien maar gelukkig ook voor hem want hoe had het anders verder moeten gaan. Voor de oorlog onderhield hij al vriendelijke betrekkingen met Duitsland, hij stimuleerde de bijdrage aan de Winterhulp, verstrekte een complete lijst met alle gegevens van de Bossche joodse ingezetenen voor de centrale Duitse registratie in Den Haag, maar hij was ook tegen de nsb, verbood oa  het 'oefenen' van de knokploeg van de nsb, de W.A., in de Brabanthallen.
Burgemeester Sloet werd in '41 geïnstalleerd, de bisschop kon er "wegens ziekte" niet bij zijn. Pamfletten riepen de bevolking op thuis te blijven. Joep Baartmans noemde Sloet een gelukszoeker. Hij hield de nsb weg van het gemeentebestuur. Toen hij in '46 gevangen zat maakte hij een lijst met zijn 'goede' punten: weigerde Mussert te ontvangen, stond geen nsb-vlaggen toe, ontsloeg nsb-bode, ontsloeg geen wethouders, in '42 nsb-lidmaatschap opgezegd, geen lijst gemeentewerkers voor Arbeitseinsatz verstrekt, zou joodse inwoners geholpen hebben. Maar hij zat twee jaar in Kamp Vught en na vrijlating had hij totaal geen burgerrechten meer.
Na hem werd Thomassen burgemeester, ook nsb.

René Kok wees nog een keer op het citaat van Joep Baartmans.

Hans Kessens jr leidde daarna heel kort zijn film in die gaat over Hans sr als journalist, maar ook als echtgenoot van moeder Marijke Odijk, en als vader.
Hans jr heeft deze film samen gemaakt met zijn broer Allard (+ 2019) die al eerder onderzoek gedaan had en de resultaten daarvan in een boekje gepubliceerd had: Hans, journalist in de oorlog, ambities en keuzes. Maar bij het maken van een film moet je helemaal opnieuw beginnen.
Hans -Jozef- sr accepteerde al heel jong een baan als journalist op Tessel, hij leerde daar Marijke Odijk kennen. Door de crisis kreeg hij ontslag en hij begon een eigen bureau. En werd lid van de journalistenvereniging om maar te kunnen werken. En hij was een paar maanden lid van de nsb. Die partij organiseerde voor journalisten kampen waar ook Hans sr aan deelnam, hij wilde heel graag zijn journalistieke werk verbeteren. Op kasteel Kannenburg kwamen Goedewaagen en Blokzijl een rede houden. De journalisten moesten wel leren marcheren.
Hij ging bij de Lochemse courant werken waar hij hoofdredacteur werd maar hij leverde ook artikelen -zonder nationaal-socialistische inslag- aan andere kranten.
Hij wilde met Marijke trouwen maar zijn moeder vond dat niet goed. In de oorlog zijn ze voor de wet getrouwd Want Hans sr was in berlijn gaan werken als correspondent. Hij kreeg daarover kritiek van Marijke, zijn moeder en zijn vrienden en toen de geallieerde bombardementen van de stad een puinhoop gemaakt hadden kwam hij terug naar Nederland.
Eerst werkte hij in Roosendaal bij het Brabants Nieuwsblad en vanaf begin jaren '60 in Den Bosch als redacteur -van huis uit- over actuele politieke thema's, o.a over het veel besproken Structuurplan.
Na de oorlog werd er thuis niet over gesproken, er was wel een vaag verleden. Hans sr woonde in Leiden, zijn vrouw en kinderen nog in Lochem. Hij moest voor de zuiveringscommissie komen. Hij had als hoofdredacteur de verplichte artikelen van de nsb gepubliceerd maar volgens getuigen geen progpaganda gemaakt. Hij voelde zich een outcast zeker toen hij uiteindelijk een publicatieverbod van 7 jaar kreeg. Met 62 ging hij met vroegpensioen.
Op een vraag uit de zaal over waarom moeder de correspondentie niet weggedaan had zei Hans jr dat ze alles bewaarde en dat hij het gevoel had dat het de bedoeling "voor later", voor hun was. Hij kijkt nu wel anders tegen zijn vader aan dan als kind. Dat was ook wel moeilijk bij het maken van de film, hij (jr) is tenslotte ook journalist. Vader en moeder zijn personages geworden in zijn film. Er komt geen vervolg, dit is het verhaal.
René Kok wil niet oordelen, maar op 15 mei '40 werden al 15 joodse journalisten ontslagen. 4 namen genoemd: 10% was in de oorlog echt fout, 10 % goed en 80% grijs.
De kinderen hebben de druk van de zwijgcultuur wisselend ervaren, door het boekje en de film is die druk minder geworden. Een dochter noemde de film voor haar "helend".


(herhaling van dit programma op zaterdag 18/9/2021 om 14 uur)

©2021 Gerard Monté

zie eventueel ook + 5/8/2021  posthume uitreiking mobilisatie-oorlogskruis voor H H Maas

-----



+ 7/8/2021 Kom op verhaal, een verhalenvoorstelling met Jan Hoek en Rick Schreuder.

Deze voorstelling zou aanvankelijk bij de Zusters van Orthenpoort zijn, maar vanwege het wisselvallige weer werd die verplaatst naar de Korte Waterstraat bij Dieske op het Herman Moerkerkplein. Bij slecht weer kon evt. in de Knillispoort gespeeld worden. Dat gold ook voor zondag 8/8.

Op zaterdag 14 augustus vertelden Rick en Jan weer bij de Knillispoort.
zie evt ook de foto's van de voorstelling van 24 juli in de ZvO-poort.

©2021 Gerard Monté






-----





+ 14/8/2021 Brigitte de Swart over haar debuutroman 'Omdat de muze'  

Het boek gaat over een familielid van de schrijfster, Sara de Swart, die 70 jaar geleden overleden is. Zij was de 'muze van de Tachtigers', dat was de schrijversgroep rond Willem Kloos, Frederik van Eeden, maar er hoorde ook kunstenaars bij als Breitner, Israëls, Toorop en Veth.
Zij was model en kreeg met enkele van hen een relatie, maar ook met een vrouw en dat kon een van de schrijvers niet verkroppen. Hij zette een lastercampagne op tegen haar en organiseerde binnen de groep zelfs een soort tribunaal.
Ze had later een langdurige relatie met kunstenares Emilie van Kerckhoff (1867-1960). Over het leven Sara is niet alles bekend maar Brigitte schreef over haar voorzaat een geloofwaardig boek, een historische roman.
De muzikale omlijsting van deze avond werd verzorgd door Harrie Boekwijt en Jolanda Cools.

©2021 Gerard Monté

-----



+ 20/8/2021 Knillispoort - Rondom Dieske - luisterlezing over Mozart door Cees Hollenberg

Cees Hollenberg, oud-muziekdocent in het hoger onderwijs, liet aan de hand van een aantal muziekfragmenten horen hoe gevarieerd en verrassend Mozart soms met zijn materiaal omging. Bij voorbeeld een menuet -langzame dans- midden in een snel pianoconcert.
Hij legde oa ook uit wat de aanduiding KV# achter de werken betkent. Na de onverwachte dood van Mozart wist zijn vrouw Constanze -"een vrouw met een enorm gat in haar hand"- niet wat ze aan moest met de chaos aan muziekbladen die overal verspreid lagen. Köchel heeft heeft daar een chronologische ordening, Verzeichnis, in aangebracht. KV1 is dus het eerste werk van Mozart. In totaal waren er ruim 600 werken. Hollenberg liet oa pianoconcert KV271 horen. Vraag uit het publiek was dat zijn eerste pianoconcert. Nee hij had er al meer geschreven. Iemand anders: dat zie je toch aan het nummer, 271.
Het publiek moest de aandacht een beetje verdelen tussen de gedraaide muziek en de enthousiast gebrachte toelichting. Cees Hollenberg vertelde zelf de altviool te bespelen in een klein muziekensemble. Hij had hem niet meegebracht want instrumenten als violen ontstemmen buiten gemakkelijk. Vandaar dat Mozart voor muziek bij feestelijkheden buiten vaak blazers voorschreef. Zo was er geen 'live'-muziek en dat was een beetje jammer.

Vorig jaar hield Cees Hollenberg een een lezing over Beethoven, zie bovenaan.
©2021 Gerard Monté

-----



+ 28/8/2021 Knillispoort - Rondom Dieske - lezing over de Spaanse griep door Tom Sas

Een actualisering van de lezing van vorig jaar (zie bovenaan) met een vergelijking met de corona-pandemie.
Muziek van Herman en Shannon

zie ook + 12/3/2022 lezing over WOI - Holland Neutraal - De Nederlandsche Leger- en Vlootfilm
©2021 Gerard Monté

-----



+ 16/10/2021 pastor Bokhoven Xaveer van der Spank 60 jaar priester

...

©2021 Gerard Monté

-----

zie evt ook + 1/2/2020  De Palestijnse zaak niet op de vuilnishoop van de geschiedenis - Een dialoog

zie ook Carnaval 2019-2020 voor de Politieke klets 2020 en  de Klassieke en Oeteldonkse teksten in de Knillispoort