Uitreiking Draaginsigne Gewonden aan dhr. Johan Henskens door burgemeester Mikkers - stadhuis - 25 april 2018
Uitreiking Draaginsigne Gewonden aan dhr. Johan Henskens door burgemeester Mikkers - stadhuis - 25 april 2018
bron persbericht van de gemeente:
>>>> Burgemeester Jack Mikkers zal woensdag 25 april om 10.00 uur namens de Minister van Defensie het Draaginsigne Gewonden uitreiken aan de Bossche veteraan, de heer J. J. Henskens. De uitreiking vindt plaats in het Stadhuis van ’s-Hertogenbosch.
Door de Minister van Defensie is de heer J.J. Henskens geïnformeerd over de toekenning van het Draaginsigne Gewonden. De heer Henskens heeft ervoor gekozen om de uitreiking te laten plaatsvinden in zijn eigen gemeente, door de burgemeester van ’s-Hertogenbosch.
De heer Henskens is Nieuw-Guinea-veteraan en werd als dienstplichtig sergeant van het 6e Bataljon Infanterie geconfronteerd met zeer ingrijpende ervaringen. Het westelijk deel van Nieuw-Guinea vormde onderdeel van Nederlands-Indië. Het onafhankelijke Indonesië wilde Nederlands Nieuw-Guinea inlijven en vanaf 1950 werd Nieuw-Guinea inzet van een slepend conflict tussen Nederland en Indonesië. In de periode 1950-1962 zijn ongeveer 30.000 Nederlandse militairen ingezet in het toenmalige Nederlands Nieuw–Guinea. Zij kregen in 1962 te maken met infiltraties van duizenden Indonesische militairen, waarbij het tot gevechten kwam.
Omdat Nederland geen steun kreeg van bondgenoten droeg ons land het gebied in het najaar van 1962 over aan de VN, die het enkele maanden later weer aan Indonesië overdroegen. Ruim honderd Nederlandse militairen lieten tussen 1950 en 1962
het leven. Nog meer raakten er lichamelijk en/of geestelijk gewond, vaak met blijvende gevolgen.
Het Draaginsigne Gewonden is een zichtbaar teken van respect voor en dank aan hen die tijdens oorlogen of vredesmissies lichamelijk of geestelijk gewond zijn geraakt. Het zilveren, kruisvormige draaginsigne bestaat uit een horizontale balk met de Latijnse spreuk “vulneratus nec victus”, oftewel ‘gewond, maar niet verslagen’. <<<<
De oudste dochter Jolanda las een (anoniem) gedicht over veteranen voor. De middelste dochter, Thérèse, las een gedicht voor dat Johan Henskens geschreven heeft om zijn ervaringen te verwerken.
Ook de burgemeester sprak over die ervaringen en het omgaan ermee. Jongeren van 20 gaan tegenwoordig makkelijk even op vakantie. Toen werd je als 20-jarige uitgestuurd naar de andere kant van de wereld om voor het vaderland te vechten. En daar maakte de gedecoreerde verschrikkelijke dingen mee die zijn leven en dat van zijn gezin bepaald hebben. Het gezin, kinderen, kleinkinderen en aangetrouwden, heeft hem altijd geholpen en daardoor is hij -weliswaar gewond- nooit verslagen.
De burgemeester vroeg de aanwezige kleinzoon, twee medailles op en daardoor 'onderscheidingsdeskundige', te helpen bij de uitreiking. Burgemeester Jacques Mikkers deed officieel zijn amtsketen om en speldde het insigne nadat hij aan de kleinzoon gevraagd had waar die moest.
Johan Henskens nam na de uitreiking zelf ook nog kort het woord. Hij bedankte zijn gezin en vooral zijn vrouw die als èchte vrienden hem altijd gesteund hebben. Je denkt honderden vrienden te hebben maar als het moeilijk was waren zijn verwanten er voor hem.
De heer Henskens vertelde me dat hij er tot een paar jaar geleden er niet veel over heeft kunnen zeggen, een vriend raadde een therapeut aan en sindsdien gaat het beter. Op een reünie kwam hij een paar van zijn soldaten tegen en die zeiden tegen hem dat hij hun levens gered had. Zijn antwoord was geweest dat zij het zijne gered hadden.
En er over praten is goed anders verzink je in zelfmedelijden.
De tekst van het anonieme gedicht:
Voor veteranen
zacht fluistert de wind hun namen
kameraden in de strijd
steeds zie ik de beelden van vroeger
steeds hoor ik hun kreten
kil
daarna word het stil
bij elk geluid draai ik me om
alleen omdat het toen zo was
nu vertel ik mijn verhaal
aan zij die het willen horen
aan zij die het willen weten
(bron internet)
en de tekst van Johan Henskens zelf:
Proloog
Jonge illusies van eerlijkheid en eer
Gingen verloren door het geweer
Schrijf hierover een gedicht
Misschien dat het hartzeer verlicht
De rust in het leven werd gestaakt
Omdat je een ander hebt geraakt
Schrijf hierover een gedicht
Over je militaire dienstplicht
Een deel van je ging teloor
Toen je de eerste makker verloor
Schrijf hierover een gedicht
Nooit voor de vijand gezwicht
Het waren nooit je jeugdige dromen
Dat mensen zouden omkomen
Schrijf hierover een gedicht
Wat uit 80.000 uren onrust is gelicht
Het komt van een grijze veteraan
Die het voor koningin en vaderland heeft gedaan
Schrijf hierover een gedicht
Hierdoor misschien wat licht
Mijn bijnaam was Guus Geluk
De Bush en para's kregen me niet stuk.
Schrijf hierover een bericht
Aan eerlijke mensen gericht!!
(c) Johan Henskens
Na de plechtigheid was er tijd voor informeel contact van de burgemeester en de familie.
©2018 Gerard Monté
In juni 2017 werd op het stadhuis een postuum toegekend Nieuw-Guinea-herinneringskruis uitgereikt aan de nabestaanden van Ferdinand Tangandé.
In mei 2015 werd op het stadhuis een postuum toegekend Nieuw-Guinea-herinneringskruis uitgereikt aan de nabestaanden van P.P. Gloudemans.