Bach op zaterdag - 2023-2024 - cantates in de Grote Kerk - 21 januari 2023 e.v.
Bach op zaterdag - 2023 - cantates in de Grote Kerk - 21 januari 2023 e.v.
+ 21/1/2023 Bach op zaterdag - Singet dem Herrn ein neues Lied
+ 11/3/2023 Bach op zaterdag - Stabat Mater - Scarlatti - Bach
+ 3/6/2023 Bach op zaterdag - Gelobet sei der Herr, mein Gott BWV 129
+ 16/9/2023 Bach op zaterdag - In allen meinen Taten & Aus tiefer Not schrei ich zu dir
+ 28/10/2023 Bach op zaterdag - Ein feste Burg ist unser Gott BWV 80
+ 9/12/2023 Bach op zaterdag - Schwingt freudig euch empor BWV 36
+ 27/1/2024 100ste Bach op zaterdag - Hohe Messe
+ 9/3/2024 Grote Kerk - Bach op zaterdag - Stabat mater
+ 11/5/2024 Grote Kerk - Bach op zaterdag - Lobet Gott in seinen Reichen BWV 11
+ 22/6/2024 Grote Kerk - Bach op zaterdag - 2 cantates
+ 30/11/2024 Grote Kerk - Bach op zaterdag - Ich hatte viel Bekümmernis BWV 21 ----> onderaan
vervolg in 2025
-----------
+ 21/1/2023 Bach op zaterdag - Singet dem Herrn ein neues Lied (BWV 190)
met het Bach Collegium ’s-Hertogenbosch o.l.v. Jeroen Felix en de solisten Véronique van der Meijden (mezzosopraan), Milan Faas (tenor) en Michiel Nonhebel (bariton).
Aan het begin van het programma werd Lobet den Herrn, alle Heiden (BWV 230) gezongen. Jamie de Goei opende het concert met een orgelwerk van Bach, Praeludium in C-dur (BWV 547) en sloot af met Fuge in C-dur (eveneens uit BWV 547).
De eerste cantate van 2023 werd ingeleid door ds. Marloes Meijer*), predikant van de Protestantse gemeente te Engelen.
info bachopzaterdag en IVC - Grote Kerk
©2023 Gerard Monté
*) Inleiding bij catante Singet dem Hern ein neues lied, BWV 190 door Marloes Meijer
De teksten zijn gebaseerd op psalm 149 en 150 en nodigen uit om God de lof te brengen met gezang en muziek.
Nou, dat zal nog niet meevallen.
Want wie is God? En wie gelooft daar nog in?
Er staat een dominee voor uw neus. Ik ben er één van een uitstervend soort. Letterlijk. Er komen er
steeds minder. Omdat er steeds minder kerkgangers zijn en omdat steeds minder mensen zich
christelijk noemen. Tja.
Het beeld van God is voor velen steeds meer vast komen te zitten in een zware traditie, met oude
mannelijke dominees die lang en streng preken en zo wel wat op de God gaan lijken die mensen vaak
voor ogen hebben. Een oude, grijze, strenge man met een baard, zo denken velen dat de God van de
kerk is. En je hebt er verder niks aan. Van sinterklaas krijg je tenminste nog cadeautjes.
Als we het zo analyseren, kunnen we misschien beter naar huis gaan. Want Singt den Hern ein neues
Lied, dat kunnen we dan maar moeilijk meemaken, qua tekst.
Gelukkig is er bij elk muziekstuk ook altijd een melodie.
Niet zomaar wat nootjes na elkaar gespeeld of gezongen, maar lijnen, loopjes, akkoorden,
samenklank. En zeker bij Bach zijn die niet toevallig of enkel maar omdat het mooi is.
Bachs melodieën beelden de teksten uit, nee, tillen ze op een hoger plan. Het dóet wat met je.
Het triomfantelijke instrumentale begin laat je op het puntje van je stoel zitten: hier gaat iets nieuws
beginnen. Let op, zorg dat je er klaar voor bent. En daarna danst het koor voortvarend door. Al snel
cirkelt het omhoog en fladdert het naar beneden, om daar weer in strak ritme verder te dansen.
Tegelijk, om de beurt, elkaar tegensprekend en instemmend met elkaar hoor je de verschillende
stemgroepen en instrumenten God de lof toezingen en om zijn zegen vragen.
En het doet er even niet zoveel meer toe of je jezelf gelovig noemt of niet, omdat je hart wordt
aangeraakt, opgetild. Je ziel stijgt even boven jezelf en deze wereld uit. Voegt zich samen met de
zielen van levenden en doden en zingt instemmend mee: Halleloeja.
U zult het merken straks.
Het is goed dat dit motet wordt gevolgd door de koraal Ich steh an deiner Krippe her. Want bij de
kribbe worden we weer met onze voeten op de grond geplaatst. Het is niet alleen de God van grote
hoogten en hemelse allure die we kunnen ontmoeten. Het is ook de God die werd geboren op een
van God verlaten plaats, bij twee vluchtelingen die nergens een plek konden vinden om hun hoofd
neer te leggen. In een dierenverblijf kwam God ter wereld, met het uitschot van de wereld als
kraambezoek.
Als je in gedachten dat kind ontmoet, dan ontmoet je in ieder kind zonder kansen, iedere vrouw
zonder hoop, iedere man zonder toekomst, elk mens in nood God. En dat dóet wat met je.
Als je dat gevoel van medemenselijkheid herkent, dan heb je God ontmoet.
Want God ontmoet je niet alleen met je ziel op grote hoogte, in prachtige muziek, maar óók met je
voeten in de stront van de stal, in het drek van de aarde. Omdat God dáár verschijnt, waar mensen
medemens willen zijn, zoeken naar rechtvaardigheid voor iedereen.
Ja, dat was een preek.
En misschien ook wel een voorwaarschuwing. De muziek van vandaag, de cantate, de koraal, ze doen
wat met je. Ze zetten je in beweging. En misschien maken ze met terugwerkende kracht wel wáár
wat het motet bezong: Lobet den Herrn, alle Heiden.
Loof de Heer en zorg een beetje voor elkaar, dan wordt de wereld een heel stuk mooier.
Dank u wel
(c) Ds Marloes Meijer
-----------
+ 11/3/2023 Bach op zaterdag - Stabat Mater - Scarlatti - Bach
Het Stabat Mater van D. Scarlatti en het werk Tilge, Höchster, meine Sünde van J.S. Bach (BWV 1083) werden uitgevoerd door het Bach Collegium ’s-Hertogenbosch in samenwerking met het Helmonds Vocaal Ensemble o.l.v. Jeroen Felix, de sopraan Nikki Treurniet en de mezzosopraan Linsey Coppens (België).
Wim van den Goorbergh, voorzitter van de Stichting Stabat Mater hield de inleiding op deze werken van Scarlatti en Bach.
"Het Stabat Mater is een van de beroemdste middeleeuws-Latijnse gedichten op de Moeder Gods in haar smart om de gekruisigde Christus.
De Italiaan Giovanni Battista Pergolesi (1710–1736) componeerde zijn iconische Stabat Mater, op 26-jarige leeftijd, en werd hierdoor wereldberoemd.
Pergolesi’s landgenoot, Domenico Scarlatti, componeerde in Rome tussen 1715 en 1719 eveneens een Stabat Mater. Dit is een buitengewoon rijk en expressief tienstemmig werk dat hoge eisen stelt aan de koorzangers.
Bach bewerkte het Stabat Mater van Pergolesi, maar verving daarin de tekst door Psalm 51 met als eerste woorden “Tilge, Höchster, meine Sünden” (BWV 1083) en bracht allerlei muzikale veranderingen aan." (bron persbericht)
Het concert met de werken van Scarlatti en Bach werd twee keer uitgevoerd, om 17 uur en 20 uur.
info bachopzaterdag en IVC - Grote Kerk
©2023 Gerard Monté
-----------
+ 3/6/2023 Bach op zaterdag - Gelobet sei der Herr, mein Gott BWV 129
met een korte inleiding door burgemeester Jack Mikkers die wees op het 200-jarig jonge bestaan van de Grote Kerk (2022) en op de buurman die 800 jaar bestaat. Hij noemde de Bosschenaren kathedralenbouwers en Bach was eigenlijk met zijn muziek ook een kathedralenbouwer. Hij was dus eigenlijk ook een Bosschenaar.
De voorzitter van Bach op zaterdag Eric Janse de Jonge feliciteerde Jack Mikkers met zijn herbenoeming als "zesjarige burgemeester". (zie gemeenteraad)
Naast de cantate stonden op het programma: twee motetten van de Duitse barokcomponist Heinrich Schütz (1585-1672): Kyrie, Gott Vater in Ewigkeit (SWV 420) en Also hat Gott die Welt geliebt (SWV 380). En de ouverture D-mineur, K.deest van de Oostenrijker Johann Josef Fux (1660 - 1741). Tenslotte de koraal: Selig sind sie aus Erbarmen (BWV 39).
Het Bach Collegium ’s-Hertogenbosch stond o.l.v. Jeroen Felix net als de solisten, de Franse sopraan Marion Dumeige, de bariton Vincent Kusters en countertenor Gerben van der Werf.
Jamie de Goei speelde op het Bätz orgel Präludium en Fuge in D-Dur, BWV 532.
info bachopzaterdag en IVC - Grote Kerk
©2023 Gerard Monté
-----------
+ 16/9/2023 Bach op zaterdag - In allen meinen Taten & Aus tiefer Not schrei ich zu dir
Deze keer twee cantates: In allen meinen Taten (BWV 97) - Aus tiefer Not schrei ich zu dir (BWV 38)
...
©2023 Gerard Monté
---------
+ 28/10/2023 Bach op zaterdag - Ein feste Burg ist unser Gott BWV 80
De cantate ‘Ein feste Burg ist unser Gott’ (BWV 80) uitgevoerd door het Bach Collegium ’s-Hertogenbosch o.l.v. Jeroen Felix en de solisten Judith Weusten (sopraan), Leonie van Rheden (mezzosopraan), Koen Masteling (tenor) en Alexander de Jong (bariton).
Deze cantate is door Bach gecomponeerd voor Hervormingsdag (31 oktober).
Jamie de Goei speelde vooraf het orgelwerk van Bach Ein feste Burg ist unser Gott (BWV720) en op het einde Präludium und Fuge (BWV545).
De cantate werd ingeleid door kerkhistoricus en religiewetenschapper Peter Nissen +)
Het is de gewoonte bij deze concerten pas na afloop te applaudisseren en dat heeft het effect dat het programma een sfeervol geheel vormt.
©2023 Gerard Monté
-------
+ 9/12/2023 99e Bach op zaterdag - Schwingt freudig euch empor BWV 36
Het Bach Collegium ’s-Hertogenbosch stond o.l.v. Jeroen Felix, met als solisten: Yulietta Quevedo sopraan, Simon Heerze countertenor, Henrik Enger Holm tenor, en Einar Þór Guðmundsson bariton.
Jamie de Goei speelde op het grote Bätz orgel Präludium in c-moll (BWV 546) en Fuge in c-moll, (BWV 546).
Daarnaast werden werken uitgevoerd van Rheinberger en van Werner.
De inleiding werd gehouden door ds. Ruud Stiemer, predikant van de Grote Kerk.
Voor eind januari werd door de voorzitter Eric Janse de Jonge de 100e Bach op zaterdag aangekondigd. Dan wordt op zaterdag en zondag de Hohe Messe van JS Bach uitgevoerd.
[Steeds meer musici gebruiken een tablet in plaats van bladmuziek en dat geeft een blauw schijnsel op sommige gezichten of reflectie in brillenglazen.]
©2023 Gerard Monté
-------2024
+ 27/1/2024 100ste Bach op zaterdag - Hohe Messe in b-kleine terts (BWV 232)
+ 28/1/2024 herhaling van het programma
inleiding - gedicht door Ester Naomi Perquin - Hoe te luisteren naar Bach (een handleiding)
Bij de herhaling op zondagmiddag vertelde Ester dat een aantal mannen op zaterdag de oren gespitst hadden bij het woord handleiding maar dat de betekenis van dat woord anders uitgevallen was.
sprekers - Fleur Gräper-van Koolwijk, staatssecretaris van Cultuur en Media op 27/1
- Ina Adema, commissaris van de koning in Noord-Brabant op 28/1
©2024 Gerard Monté
-------
+ 9/3/2024 Grote Kerk - Bach op zaterdag - Stabat mater
met tweemaal een Stabat mater en een cantate
verwelkoming door de voorzitter Eric Janse de Jonge
inleiding door Hannie van Osnabrugge, auteur van het boek Stabat Mater Dolorosa - een reis door zeven eeuwen muziek (website)
met
het Bach Collegium ’s-Hertogenbosch en de Schola Iuventatis olv Jeroen Felix,
solisten: Judith Weusten (sopraan), Juncai Zhang (tenor) en Fabian Homburg (bas-bariton)
- Andries Clement - Stabat mater
- Heinrich Ignaz Franz von Biber - Stabat mater
- J. S. Bach - Aus der Tiefen rufe ich, Herr zu dir (BWV 131)
©2024 Gerard Monté
-----
+ 11/5/2024 Grote Kerk - Bach op zaterdag - Lobet Gott in seinen Reichen BWV 11
door het Bach Collegium 's-Hertogenbosch olv -gast-dirigent Ramon van den Boom
Solisten: de uit Schotland afkomstige bariton James Quilligan, de Noorse tenor Henrik Enger Holm, de Spaanse sopraan Yulietta Quevedo, countertenor Simon Heerze (Ned.). ism het IVC
programma
Na het welkomstwoord van voorzitter Eric Janse de Jonge opende Jamie de Goei het programma op het monumentale Bätz-orgel met een werk van Georg Böhm: ‘Vater unser im Himmelreich’. Hij sloot aan het einde af met een compositie van Georg Friedrich Händel: ‘Passacaglia’.
Er volgde een instrumentaal werk van Georg Philipp Telemann (Concerto in D (TWV 54:D4) en een bariton-aria: nr. 5 ‘Der Glaube schafft der Seele Flügel’ uit Bachs cantate: ‘Wer da gläubet und getauft wird’ (BWV 37).
De inleiding op de cantate werd gehouden door ds. Erica Scheenstra. (zie hieronder)
De cantate Lobet Gott in seinen Reichen, uit het Himmelfahrtsoratorium BWV 11, en de koraal nr 6 daaruit, Nun lieget alles unter dir, kon door het publiek meegezongen worden.
©2024 Gerard Monté
-----
+ 22/6/2024 Grote Kerk - Bach op zaterdag - 2 cantates
...
©2024 Gerard Monté
-------
+ 30/11/2024 Grote Kerk - Bach op zaterdag - Ich hatte viel Bekümmernis BWV 21
...
©2024 Gerard Monté
-------
vervolg in 2025
info Volgende keren
tekst van de inleiding door Erica Scheenstra:
Inleiding bij de Bachcantate nr 11 – Lobet Gott in seinen Reichen – Hemelvaartsoratorium
In geloof en theologie is er, net als overal, sprake van golfbewegingen. En in de tijd van Bach
heette die golf het piëtisme. Het was een beweging die een protest vormde tegen de strakke,
dogmatische uitleg van de bijbel en de hiërarchische inrichting van de Lutherse Kerk, die
Luther niet bedoeld had, maar door zijn opvolgers wel was ingezet. De reactie was: we
moeten weer het bijbelverhaal gaan vertellen. En: iedere gelovige is belangrijk en iedereen
draagt op zijn of haar manier bij aan de geloof en kerk. Het geloof draait niet zozeer om de
regels, maar om je persoonlijke verhouding tot Jezus, tot dat wat je diep van binnen voelt.
Dat piëtisme hoor je terug in het Hemelvaartsoratorium dat we straks gaan beluisteren. De
evangelist reciteert de Bijbelverzen, en het koor – zij vertegenwoordigen de gelovigen, de
gemeente, reageert daarop vol gevoel over de gebeurtenissen daar op die Olijfberg, toen
Jezus door een wolk aan het oog van de aanwezigen werd onttrokken. De alt brengt de
vragen en de zorgen van de gelovige onder woorden: ga toch niet bij me weg, Jezus! Hoe
moeten we nu verder zonder U? De sopraan is in de cantates van Bach vaak degene de
‘ideale gelovige’ vertegenwoordigt. Zij zingt dat zij zich nog steeds met de liefde van Jezus
omringd voelt. Die aria nummer 8 is een lied zonder continuo, bijna gewichtloos, en in de
hele snelle omhoog strevende noten wordt de blik omhoog gericht. Naar de hemel. Want
daar is Jezus nu. Aan Gods rechterhand. De afstand kan bijna niet groter. Je hoort het in het
koraal nummer 6. Daar zingt het koor, de gelovigen, in een hele lage ligging. Hier zijn wij
mensen op de aarde. Aan Christus is alles onderworpen.
En steeds opnieuw klinkt de vraag van de gelovigen in het koor: Wanneer komt Jezus terug?
Want dan pas zal het goed zijn op aarde. Die vraag kan ons met ongeduld en ongemak
achterlaten. Alsof we niet verder kunnen. Alsof de beweging stokt.
In onze tijd richten we onze aandacht het liefst op de Bijbeltekst. De evangelist zingt over de
wolk, die Jezus aan ons zicht ontnam. Let op! De bijbel gebruikt altijd beelden om ons iets
duidelijk te maken. Als er een wolk is, of wind of vuur, dan wil dat zeggen: God is in de buurt.
Er wordt aan de leerlingen van Jezus gevraagd: waarom staan jullie naar de hemel te
staren? Jullie staan met beide voeten op de grond. Richt je blik maar voor je uit en om je
heen. Want: Jezus heeft in woorden en daden laten horen en zien waar het God om te doen
is. Hij was de leraar. Maar het is niet de bedoeling dat je altijd leerling blijft, dat je altijd
afhankelijk blijft. Hij maakt hij plaats. Nu is het aan jou. Om te leven naar Gods bedoeling.
Dat we barmhartig zijn, liefdevol, respectvol, rechtvaardig. Hij heeft het voorgedaan. En nu is
het aan ons.
En de leerlingen draaiden zich om, gingen terug naar Jeruzalem. Met grote vreugde, zingt de
evangelist. Dat betekent zoiets als: ze voelden een heilig vuurtje in hun hart. Er gaat hun een
licht op. Wij zijn niet afhankelijk, maar verantwoordelijk! Ieder mens wordt met zijn of haar
eigen talenten méégenomen in die beweging van Jezus en het goede nieuws van God. En
dat is eigenlijk heel praktisch: behandel een ander zoals je zelf behandeld wilt worden.
En als je met deze gedachte naar het slotkoraal luistert, dan klinkt er eigenlijk een
spetterende finale, vol van verlangen, enthousiasme en gedrevenheid. Wanneer zal die tijd
aanbreken? Wanneer zal het zover zijn dat ons samenleven hemels is? Het gaat beslist
gebeuren, want Jezus heeft het ons beloofd en voorgedaan! Als het vuur in ons hart maar
onze handen richting geeft!
(c) Erica Scheenstra 2024
-------
-------
+) Inleiding bij catante Ein feste Burg ist unser Gott door Peter Nissen - 28/10/2023
Een cultuur leer je soms het beste kennen aan de hand van haar excessen. Zo heeft
de toeslagenaffaire duidelijk gemaakt dat wij leven in een politiek-maatschappelijke
cultuur van wantrouwen. Bewindslieden en hoge ambtenaren gaan ervan uit dat
mensen niet te vertrouwen zijn, dat zij misbruik maken van sociale regelingen, en
dat zij daar hard en meedogenloos op moeten worden aangepakt. Die cultuur van
wantrouwen blijkt uit de toename van het aantal protocollen en
controlemechanismen die ons maatschappelijk verkeer regelen.
De cultuur van wantrouwen vormt de keerzijde van ons gebrek aan vertrouwen.
Wij hebben geen vaste borg, geen burcht meer, geen punt van zekerheid, geen
houvast. En met die onzekerheid kunnen wij niet goed omgaan. Daarom zoeken
wij ons op allerlei manieren in te dekken tegen onzekerheid. De Duitse socioloog
Ulrich Beck heeft dat haarfijn geanalyseerd in zijn boek Risikogesellschaft (1986). De
westerse wereld kent steeds meer risicovolle situaties, en vooral: de westerse mens
kan daar niet goed mee omgaan. Hij wil zich indekken tegen risico’s. De
verzekeringsbranche vaart er wel bij. Mensen proberen zich financieel in te dekken
tegen alle mogelijke risico’s en tegenslagen. De benen van voetballers worden tegen
astronomische bedragen verzekerd – het hoogste wat ik tegenkwam, was 206
miljoen euro voor de benen van Ronaldo -, de borsten van Dolly Parton zijn
verzekerd voor 600.000 dollar en die van Madonna voor twee miljoen dollar; het
gaat dus kennelijk niet per omvang, want dan moesten die van Dolly Parton wel
voor het dubbele bedrag van Madonna verzekerd zijn.
De grote hervormer Maarten Luther had geen behoefte aan dergelijke zelfbedachte
zekerheden of schijnzekerheden. Hij stelde zijn vertrouwen in God, die voor hem
een vaste burcht is. Het gelovige vertrouwen in God, eigenlijk een tautologie, want
geloof is vertrouwen, maakte hem tot een vrij mens, vrij van alle wantrouwen en
schijnzekerheid. Dat drukte hij uit in het lied dat Johann Sebastian Bach toonzette
in de cantate die wij dadelijk gaan horen. Het lied van Luther moet ontstaan zijn
vóór 1529, want toen werd het voor het eerst gedrukt in een lutherse gezangbundel.
De tekst, die misschien niet helemaal van Luther alleen is (vermoedelijk heeft de
cantor Johann Walter er ook een aandeel in gehad), is sterk geïnspireerd door psalm
46, die in de Nieuwe Bijbelvertaling begint met de woorden: ‘God is voor ons een
veilige schuilplaats, een betrouwbare hulp in de nood.’ Elohim lanu mahaseh wa-oz,
of beter (want joden vermijden de godsnaam uit te spreken): Adonai lanu mahaseh
wa-oz. Adonai is ons een toevlucht en een sterkte. Het is een psalm van
vertrouwen, een van de vijf liederen van Sion. Volgens het opschrift is het een
psalm voor ‘de zonen van Korach’, en dat was waarschijnlijk een familie van
tempelzangers. Zang vanaf het begin dus, zoals alle psalmen.
Van dat gezang maakte Luther een lied, en Bach heeft van het lied een cantate
gemaakt. Dat deed hij door de tekst van Luther uit te breiden met teksten van zijn
tijdgenoot Salomon Franck, een jurist en cantatedichter aan het hof van Weimar.
Het openingskoor, de eerste aria en de twee koralen zijn op tekst van Luther, de
andere teksten, dus de recitatieven, de tweede aria en het duet, zijn van Franck.
Wanneer de compositie van Bach precies is ontstaan, weten we niet, maar het is wel
waarschijnlijk dat zij bedoeld was voor de viering van Hervormingsdag, de jaarlijkse
herdenking van het begin van de Reformatie op 31 oktober. Die is in Duitsland pas
in 1817 algemeen geworden, bij het derde eeuwfeest van het begin van de
Reformatie, en in Nederland, waar het protestantisme meer met Calvijn dan met
Luther heeft, is het feest in de loop van de negentiende eeuw overgenomen. Maar
in Saksen, waar Bach woonde en werkte, was de jaarlijkse herdenking van het begin
van de Reformatie door de keurvorst al in 1667 ingevoerd, anderhalve eeuw dus na 1517.
Hervormingsdag gedenkt het vermeende aanslaan van de stellingen tegen de aflaat
in Wittenberg. Vermeende, zeg ik, want we weten inmiddels al zo’n zestig jaar zo
goed als zeker dat Luther die stellingen niet heeft aangeslagen. Dat is een mythe die
pas na de dood van Luther in de wereld is gebracht door zijn collega Philip
Melachthon, maar die was in 1517, toen het zich zou hebben afgespeeld, nog
helemaal niet in Wittenberg. Wat Luther wel heeft gedaan is zijn stellingen tegen de
aflaat op 31 oktober 1517 per brief naar enkele autoriteiten sturen, onder wie zijn
eigen bisschop en de bisschop die in Duitsland verantwoordelijk was voor de
aflaathandel, Albrecht van Brandenburg. Luther deed dus iets heel katholieks: hij
legde zijn bezwaren voor aan zijn bisschop. Hij kreeg nooit antwoord, en misschien
is ook dat – helaas - heel katholiek.
De cantate klinkt in onze tijd van wantrouwen als een tegendraads geluid, een
tegenstem. Stel je vertrouwen niet op eigen kunnen en zelf gebouwde zekerheden,
want ‘mit unser Macht ist nichts getan, wir sind gar bald verloren.’ Maar vrees niet,
zo is Luthers boodschap: ook al is de wereld vol van duivelse krachten, ‘so fürchten
wir uns nicht so sehr.’ Want wij hebben een betrouwbaar fundament. De machten
van deze wereld: een woordje is genoeg om ze te laten omvallen, ‘ein Wörtchen
kann ihn fällen.’ En dat ene woord is liefde. Het is gesproken door God van alle
eeuwigheid af en het klinkt door tot de dag van vandaag. En wie blijft geloven in de
liefde, die mag leven in vertrouwen, ondanks alles. Met alles wat er in de wereld om
ons heen gebeurt, en wij denken natuurlijk allemaal aan de escalatie van geweld in
Israël en Gaza, valt het ons beslist zwaar om dat te geloven. Maar eenmaal door
Bach op muziek gezet, wordt dat geloven ons gemakkelijker gemaakt. Laten we
gaan luisteren en genieten.
(c) Peter Nissen 28-10-2023
-----------
Volgende keren
zie ook de concerten van de 1e helft 2019 en van de 2e helft van 2019
en van 2020 - 2023 met
+ 11/1/2020 Herr, wenn die stolzen Feinde schnauben (BWV 248-6)
+ 5/9/2020 Aus der Tiefen rufe ich, Herr, zu dir (BWV 131)
+ 4/9/2021 Herr Gott, dich loben alle wir (BWV 130) en Ein feste Burg ist unser Gott (BWV 80)
+ 16/10/2021 Ich elender Mensch, wer wird mich erlöschen
+ 30/10/2021 Weinen, Klagen, Sorgen, Zagen (BWV 12)
+ 19/2/2022 Wir danken dir, Gott, wir danken dir (BWV 29)
+ 26/3/2022 Johannes Passion
+ 3/9/2022 cantate Nach dir, Herr, verlanget mich (BWV 150)
+ 29/10/2022 Bach-lezing door Marcel Worms - Willem Twee Toonzaal
+ 29/10/2022 cantate Wachet auf, ruft uns die Stimme (BWV 140)
+ 17/12/2022 Magnificat (BWV 243 )
-----------
zie evt ook de activiteiten in de Grote Kerk aan het Kerkpleintje